حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام

نوحه شاه شهیدان

ای شاه شهیدان - حسین جان -  سلام علیک

ای حجت یزدان -  حسین جان -  سلام علیک

* * *

ای کشته عطشان حسین جان-سلام علیک

ای مظهر ایمان - حسین جان -  سلام علیک

ای خسرو خوبان - حسین جان - سلام علیک

ای ره و قرآن - حسین جان - سلام علیک

ای پیکرت عریان - حسین جان - سلام علیک

ای شاه شهیدان  – حسین جان -  سلام علیک

 

مانده در بیابان -  حسین جان-  سلام علیک

در خون شده غلطان - حسین جان - سلام علیک

زیر سم اسبان - حسین جان - سلام علیک

قربانی جانان - حسین جان - سلام علیک

شیعه تو گریان - حسین جان - سلام علیک

ای شاه شهیدان - حسین جان - سلام علیک

* * *

 

ای مانده به پیمان - حسین جان - سلام علیک

اندر ره فرمان - حسین جان - سلام علیک

جان داده به یزدان - حسین جان - سلام علیک

ای کشته دو نان - حسین جان - سلام علیک

ای یکّه به میدان - حسین جان - سلام علیک

ای شاه شهیدان - حسین جان - سلام علیک

مانده‌ای به جولان - حسین جان - سلام علیک

ای حامی قرآن - حسین جان - سلام علیک

ای رحیم و رحمان - حسین جان - سلام علیک

ای جمله شاهان - حسین جان - سلام علیک

گشته چون گدایان    حسین جان     سلام علیک

اندربرت ای جان - حسین جان - سلام علیک

ای مهر درخشان - حسین جان - سلام علیک

ای شاه شهیدان - حسین جان - سلام علیک

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ای مهر فروزان - حسین جان - سلام علیک

ای سرت نواخوان - حسین جان - سلام علیک

نوک نی عدوان - حسین جان - سلام علیک

زینبت پریشان - حسین جان - اسلام علیک

همچنان اسیران - حسین جان - سلام علیک

میرود به ویران - حسین جان - سلام علیک

از ظلم لعینان - حسین جان - سلام علیک

ای شاه شهیدان - حسین جان - سلام علیک

* * *

 

شد سرت چو مهمان - حسین جان - سلام علیک

در خرابه‌ای جان - حسین جان - سلام علیک

شد رقیه قربان - حسین جان - سلام علیک

از فراغت آن خان - حسین جان- سلام علیک

همچنان غریبان - حسین جان - سلام علیک

مانده شام ویران - حسین جان - سلام علیک

* * *

 

قبله‌ی محبان - حسین جان - سلام علیک

گشته قبر ایشان - حسین جان - سلام علیک

شیعه گرم افغان - حسین جان - سلام علیک

بهر تو و طفلان - حسین جان - سلام علیک

کربلا تو برسانی - حسین جان - سلام علیک

جمله‌ی عزیزان - حسین جان - سلام علیک

احتشامت نالان - حسین جان - سلام علیک

روز و شب به افغان - حسین جان - سلام علیک

ای خسرو خوبان - حسین جان - سلام علیک

ای شاه شهیدان - حسین جان - سلام علیک

نوحه هوای کربلا

دلم میخواد، پر بزنم به دور ایوان طلات دار و ندار من تویی میخوام بیام کرب و بلا قربون صحن و حرمت آقا تو ارباب منی، همیشه در خواب منی توئی امیر دل من بی تو میگیره دل من دلم میخواد، پر بزنم به دور ایوان طلات دار و ندار من تویی میخوام بیام کرب و بلا قربون صحن و حرمت حک شده روی قلب من، نام تو آقای همه یک عمره پای عشق تو میام همیشه حرمت دلم میخواد، پر بزنم به دور ایوان طلات دار و ندار من تویی میخوام بیام کرب و بلا قربون صحن و حرمت جز تو نمی‌خواد دل من، عشق تو آب و گل  توئی عزیز عاشقان عاشق روی تو تو منم دلم میخواد، پر بزنم به دور ایوان طلات دار و ندار من تویی میخوام بیام کرب و بلا  قربون صحن و حرمت میخوام بشم ملازمت، بگردم دور حرمت عمری گدای سر کوی تو شدم به احتمام ای که تو خود یگانه‌ای ای که تو جاودانه‌ای دلم میخواد، پر بزنم به دور ایوان طلات دار و ندار من تویی میخوام بیام کرب و بلا قربون صحن و حرمت

دلم میخواد جا بدهی، منو تو خاک کربلات من عاشقم به روضه‌هات بشم ز جون و دل فدات قربون لطف و کرمت دلم میخواد فدات بشم، خورشید و مهتاب منی به عشق اسیر دل من بی‌تو اسیر دل من دلم میخواد جا بدهی، منو تو خاک کربلات من عاشقم به روضه هات بشم ز جون و دل فدات قربون لطف و کرمت توئی امید عاشقان – نور دو چشم فاطمه در تب و تابم آقا جون شبا که خوابم اقا جون دلم میخواد جا بدهی    منو تو خاک کربلات من عاشقم به روضه‌هات بشم ز جان و دل قدات قربون لطف و کرمت یک عمره میخوانم برات، اشک چشام حاصل من  نام تو گشته جاودان مرا ز درگهت مران دلم میخواد جا بدهی، منو تو خاک کربلات من عاشقم به روضه‌هات بشم ز جان ودل فدات قربون لطف و کرمت گدای عشق تو شدم، ببینم لطف و کرمت نظر کن آقا که منم، نوکرد درگاهت احتشام در عاشقی نشانه‌ای تو بهترین نشانه‌ای دلم میخواد جا بدهی، منو تو خاک کربلات من عاشقم به روضه‌هات بشم ز جان ودل فدات قربون لطف و کرمت

نوحه برآورده شدن حاجات

یا ابا عبداله     یا وجیهاً عنداله مظلوم حسین جان     عطشان حسین جان ای نور چشم مصطفی، فرزند حیدر ای آنکه محبوب قلوب و حّی داور یا ابا عبداله     یا وجیهاً عنداله مظلوم حسین جان     عطشان حسین جان ای خون پاک داوری، ای نور یکتا ای نور پاک سرمدی، در عشق شیدا یا ابا عبداله     یا وجیهاً عنداله مظلوم حسین جان     عطشان حسین جان ای بهترین خلق عالم، در دو دنیا از نهضت تو دین و ایمان گشته احیا یا ابا عبداله     یا وجیهاً عنداله مظلوم حسین جان     عطشان حسین جان ای مصحف صد پاره اندر دشت خونین با کافران دین نکردی صلح و تمکین یا ابا عبداله     یا وجیهاً عنداله مظلوم حسین جان     عطشان حسین جان در کوفه رأس پاک تو، میخواند قرآن مدح تورا شد احتشام زار گویان یا ابا عبداله     یا وجیهاً عنداله مظلوم حسین جان     عطشان حسین جان

اشفع لنا عنداله     حاجتنا عنداله صدپاره پیکر     عریان حسین جان آرام جان فاطمه     ساقی کوثر قلب جهان را یاحسین، کردی مسخّر اشفع لنا عنداله     حاجتنا عنداله صدپاره پیکر     عریان حسین جان ای واقف اسرار عاشق، در دو دنیا ماندی میان کوفیان، لب تشنه تنها اشفع لنا عنداله     حاجتنا عنداله صدپاره پیکر     عریان حسین جان ای نور چشمان رسول الله و زهرا داری شفاعت، بهرامت روز فردا اشفع لنا عنداله     حاجتنا عنداله صدپاره پیکر     عریان حسین جان جانت فداکردی حسین در راه آئین امّا محبان از غمت گردیده غمگین اشفع لنا عنداله     حاجتنا عنداله صدپاره پیکر     عریان حسین جان در نوک نیزه بهر طفلان اشگ ریزان عاشق به دیدار شما ای شاه خوبان اشفع لنا عنداله     حاجتنا عنداله صدپاره پیکر     عریان حسین جان

نوحه قبله جانها حسین (ع)

اباعبدا... حُبک نعمتی حسین عاشقان تو    جمله پریشان تواند شیعیان از دل     جملگی خواهان تواند شیعیانت ببین     جمله نو اخوان تواند جان جهان جان شما دلها به قربان شما اباعبدا... خُبک نعمتی حسین یاس خونین     زهرا به عاشق کن نظر قربونت آقا     از محفل ما کن گذر زاده‌ی زهرا    دانم ز ما داری خبر ای سرور آزادگان ما عاشقیم و ناتوان اباعبدا... خُبک نعمتی حسین حجت یزدان     از ما شفاعت می‌کنی قسمت ما را     آقا سرایت می‌کنی جرم و تقصیر     ما را کفایت می‌کنی ای یار خوب و مهربان نور زمین و آسمان اباعبدا...     خُبک نعمتی حسین احتشام آقا      دل بسته به عشق شما میکنی مولا      عالم ز الطافت رضا بین محبانت     دارند دستی بر دعا ای بهترین عاشقان ای گشته نامت جاودان اباعبدا... قبرک قبلتی حسین

اباعبدا... قبرک قبلتی حسین محبان تو     جملگی یاران تواند دل به کف آقا جمله به فرمان تواند در خط و فرمان     پابند قرآن تواند هر دیده گریان شما هم جان و جانان شما اباعبدا... قبرک قبلتی حسین دلبری کردی    هر یک نظر دارد اثر گربیائی تو     دانم دهد آهم ثمر جان به قربونت     بگذار پایت را به سر ای نور چشم عاشقان ای قبله‌ی پیر و جوان اباعبدا... قبرک قبلتی حسین در راه داور       ما را هدایت می‌کنی قصه ما را     شرح و شکایت می‌کنی میهمان ما را      در کربلایت می‌کنی ای آرزوی عاشقان مارا به کربلا رسان اباعبدا... قبرک قبلتی حسین شیعیان تو      هستند به درگاهت گدا یک نظر آقا      کن مهر امضاء نامه‌ها میشوی شافع      از بهر آنان در جزاء ای یاور درمندگان ما را به کربلا برسان اباعبدا... قبرک قبلتی حسین

نوحه = چرا کربلا نرفته

هنوزم خدا کسی هست، حرم آقا نرفته به طلب عزیز زهرا آرزو به دل نمونه ای حسین ای شاه خوبان – تو عزیز آسمانی تو که مهربانی آقا – دلشو نمی‌سوزانی شده نا امید عاشق نامه‌اش سیاهه آقا هنوزم خدا کسی هست، حرم آقا نرفته به طلب عزیز زهرا آرزو به دل نمونه تو که مظهر عطائی – تو عزیز مصطفائی نکند ز ما مکّدر – شده ائی زما جدائی گل پاک خوب زهرا حک شده بروی قلبم هنوزم خدا کسی هست، حرم آقا نرفته به طلب عزیز زهرا آرزو به دل نمونه تو که ارباب وفائی – به غم دل آشنائی نکند که وقت مردن – بر نوکرت نیائی عاشقه خیلی دل ما سخنت عزیز زهرا هنوزم خدا کسی هست – حرم آقا نرفته بطلب عزیز زهرا آرزو به دل نمونه همه انتظاریم اقا – پسرت مهدی بیاید برویم بقیع که خاک – مادرت بما نماید آقا جون بجان زهرا شیعه سرفراز گردد هنوزم کسی خدا هست- حرم آقا نرفته بطلب عزیز زهرا آرزو بدل نمونه غم مرگ مادر تو، دل عالمی شکسته همگی به انتظار، پسر گلت نشسته یا حسین کرم بفرما برسان جمیع ما را هنوزم کسی خدا هست، حرم آقا نرفته به طلب عزیز زهرا آرزو به دل نمونه

هنوزم یک عاشقی است، که به کربلا نرفته تا از این دنیا نرفته چرا کربلا نرفته غم عاشقان بی‌دل – آقا جون خودت میدونی چی میشه جز محبان – اسم ما را هم بخوانی چرا کربلا نرفته که پیش شما نرفته هنوزم یک عاشقی است، که به کربلا نرفته تا از این دنیا نرفته چرا کربلا نرفته بخدا که بعد ذاتش – توحسین بما خدائی چه شود که عاشقت را – بکنی تو کربلائی منزل تو شد دل ما عاشق حسین زهرا هنوزم یک عاشقی است، که به کربلا نرفته تا از این دنیا نرفته چرا کربلا نرفته تو حسین با وفائی- گل یاس مرتضائی به بهانه‌ای که دارم – همه جرمی و گناهی عشق تو شد حاصل ما همه نقل محفل ما هنوزم یک عاشقی هست – که به کربلا نرفته تا از این دنیا نرفته چرا کربلا نرفته همه عقده‌های عشاق – تو را ز دل گشاید شب وصل عاشق آید – همه غم ز دل  زوداید دعا کن مهدی بیاید بگو رخ عیان نماید هنوزم یک عاشقی هست – که به کربلا نرفته تا از این دنیا نرفته چرا کربلا نرفته دل عاشقان حسین جان، به کرامت تو بسته دل احتشام از این غم، بخدا از هم گسسته به همه محبت آقا تو به کربلایت آقا هنوزم یک عاشقی هست – که به کربلا نرفته تا از این دنیا نرفته چرا کربلا نرفته

نوحه کربلا خواستن

منم میخوام یکبار بیام آقا جونم به کربلات دار و ندار من توئی عاشق دیدار تو ام ای که میان موج خون فتاده فکر امتی ای که سر بریده‌ات به نیزه گشته نعمتی نقش تو روی قلب من بهر عزا و ماتمت منم میخوام یکبار بیام آقا جونم به کربلات دار و ندار من توئی عاشق دیدار تو ام ای که سر مبارکت به نیزه می‌کند دعا ای که سرت به قتلگه با لب تشنه شد جدا ما همه محتاج تو ایم خدا نیارد آندمی منم میخوام یکبار بیام آقا جونم به کربلات دار و ندار من توئی عاشق دیدار تو ام ما همه عاشق تو ایم ای گل پاک فاطمه ما همه گریان به بقیع کجاست خاک فاطمه مهدی بیا بگو به ما غیر تو کس نمی‌کند گرید برایش احتشام منم یمخوام یکبار بیام آقا جونم به کربلات دار و ندار من توئی عاشق دیدار تو ام

مرغ دلم پر میزنه بدور ایوان طلات دل عاشقه به روضه‌هات من عاشقم به یک نگات ای که کنی به ساربان به قتلگه کرامتی ای که به قاتلان خود تو می‌کنی عنایتی حک شده یاحسین حسین همیشه در شیون و شین مرغ دلم پر میزنه بدور ایوان طلات دل عاشقه به روضه‌هات من عاشقم به یک نگات ای که تمام هستی‌ات فدا شده بهر خدا ای که به یک نگاه خود درد جهان کنی دوا ای گل یاس مرتضی که دل شود از تو جدا مرغ دلم پر می‌زنه بدور ایوان طلات دل عاشقه به روضه‌هات من عاشقم به یک نگات ما همه گریان توایم و سینه چاک فاطمه گریه کند برای تو دیده‌ی پاک فاطمه که قبر مادرت کجاست فاش، که این چه ماجراست همیشه در غرق در عزاست مرغ دلم پر میزنه بدور ایوان طلات دل عاشقه به روضه‌هات من عاشقم به یک نگات

نوحه کربلا

کعبه دلهای عالم کربلایت یا حسین یوسف زهرا حسین جرعه نوشان و لا محتاج آب کوثرند ای صفای تربتت بالاتر از باغ بهشت ای گل عشقت بهار جاودانی در دلم ای گل طاها حسین کربلایت قبله‌گاه عاشقان شد در زمین دردمندان را دوائی منزلت دارا شفا آرزومندان دیدار تو اند اهل وفا مالک جانها حسین چون تو شمع عالم افروزی جهان پروانه‌ات بال وپر سوزاند عاشق تا رسد کاشانه‌ات قلب عُشاق جهانی یا حسین شد خانه‌ات شافع فردا حسین یا حسین دریای رحمت در خم ابروی تو یاحسین جان می‌دهد عشاق ببیند روی تو از بهشتند بوی سیب آید که باشد بوی تو کشته اعدا حسین در طواف جنّتت مامور شد بیت الحرام یا حسین نام تو باشد زینت نطق و کلام نام تو شد جاودانه ای امام ابن امام                یوسف زهرا حسین

ای امید عاشقان جانها فدایت یا حسین سیدی مولا حسین با ده نوشان تو اند این عشق با جان میخرند نام زیبای تو را دست خدا در دل نوشت از ازل مهرت سرشتند در همه آب و گلم سیدی مولا حسین شد بهشت جاودانی در بر اهل یقین رهبری بر هر دو عالم رهبری درد آشنا بهر دیدار تو دارند از خداوند التجاء سیدی مولا حسین یک جهان دل در دو عالم یاحسین دیوانه‌ات تا شود سرمست دیدار تو از پیمانه‌ات متقین اندر دو عالم عاشق فرزانه‌ات سیدی مولا حسین ما همه دلدانگانیم سائلان کوی تو بسته دلهای دو عالم در خم گیسوی تو آرزو داریم ببینیم جنّت نیکوی تو سیدی مولا حسین ای همه خوبان عالم در بر تو چون غلام شیعیان در هر نمازی می‌کنند بر تو سلام احتشام از جان و دل گوید حسین آقا سلام ســـــیدی مــــولا حسیـــن

پیش در آمد

قلم بنشت اندر صفحه بنوشت قسم بر خاک پاک آن شهیدان * * * کسی که عاشق حق است حقیقتی دارد بجز ره همه خوبان محمد و آلش * * * ای نور خدا سرت به نی جلوه‌گر است گفتم به یزیدیان که این سر سر کیست

که عشق عالم و آدم حسین است حسین بهر محمد (ص) نور عین است * * * دلش سپرده بعشق و طریقتی دارد نمی‌رود،‌ره خوبان چه حکمتی دارد * * * خورشید خجل نور تو نور دگر است گفتند که فرزند محمد (ص) و به علی هم  پسر است

نوحه رفتن به میدان

ای مرا سرور حسین     ای مرا دلبر حسین ای مرا از کودکی یاور حسین تا تو هستی ای برادر یار من ای برادر من گرفتار تو ام از چه رو آتش به جانم میزنی ای برادر حرفی از رفتن مزن ای مرا صد بهتر از جانم مرو از ازل هجران بنامم آمده ای مرا نور دو عین مادرم کرده وصیت جان من چهره‌ی نورانی تو دیدنی است مادرم با حال و زار و ناتوان بافته بهر تو جانان پیرهن لحظه‌ای آرام جان آرام گیر این وداع آخر ما و شماست لحظه‌ای از ذوالجناح پائین بیا کودکان در شور و شین دست خود را کن تو پنهان قتلگاه کن برون از دست خود انگشتری شور و شوق زندگی با خود مبر خون بگیرد روی رخسارت حسین می‌شود این خاک غم میدان تو همچو یارانت تو پرپر میشوی رأس پاکت می‌شود همراه من کشته تیغ و سنین میروی میدان ولی آهسته رو صبر کن صیرت ببینم جان من بی برادر گر شوم مضطر شوم ای امید زندگانی جهان این وداع آخرین است یا حسین میشوم آمده آیم قتلگاه احتشام از رفتنش جانها برفت ای مرا سرور حسین

ای ز جان بهتر حسین     عاشق داور حسین عشق زیبای تو ام بر سر حسین مشگلی ناید دگر در کار من عاشقم با جان خریدار تو ام شعله بر روح  و روانم میزنی شعله‌ی بنهفته را دامن مزن صبر کن آهسته جانانم مرو حرف مادر در کلامم آمده سید و رهبر حسین حنجرت بوسم توئی قرآن من حنجرت جانان من بوسیدنی است بود فکر رفتنت از این جهان تا بپوشی جان من جای کفن تا ببیند خواهرت روی تو سیر بیقراری ای برادر جان رواست؟ تا بگیرند کودکان دور تو را سیدی مولا حسین تا نبینی مادرم با اشگ و آه تا نبرد دست تو یک کافری پیش دشمن نامی از حیدر مبر کس نباشد تا شود یارت حسین می‌چکد خون از لب و دندان تو بی‌کفن صد پاره پیکر میشوی شاهدی اندر سفر بر آه من سیدی مولا حسین هم نوا با خواهر دلخسته رو میروی جان میرود از جان من دستگیر فرغه کافر شوم آ در آغوشت بگیرم یک زمان اندکی جسمت زمین یا حسین تا ببوسم خنجرت ای بیگناه دین مردم در ره دنیا برفت ای مرا دلبر حسین

پیش در آمد

سوی قربانگه روان شد شاه مظلومان حسین در دلش نور امید و خاطرات جدّ و باب

دل به یزدان داده و جان غرق در طوفان حسین با محمد (ص) گفتگو دارد شه خوبان حسین

نوحه زیارت امام حسین (ع)

الهم ارزقنا ما دیده گریانیم جزء محبانیم ما عاشق از جانیم در عهد و پیمانیم الهم ارزقنا در کربلای تو در خیمه‌های تو عالم گدای تو دل در وفای تو الهم ارزقنا عالم به قربانت صد پاره شدجانت طفلان عطشانت زد شعله بر جانت الهم ارزقنا ما جز تو بی‌یاریم ما مانده در این کاریم ما با تو جهانداریم ما با تو به گلزاریم الهم ارزقنا

زیاره الحسین عشق تو خواهانیم در راه قرآنیم ذکر تو می‌خوانیم با تو به سامانیم زیاره الحسین شور و نوای تو گرم از صدای تو غرق ثنای تو جان در رضای تو زیاره الحسین جانها به فرمانت در راه یزدانت گردیده گریانت رنج فراوانت زیاره الحسین یاری چو تو داریم پابند تو دلداریم از هجر تو بیمارم بی تو همه چون خاریم زیاره الحسین

شفاعه الحسین بهر تو نالانیم ما سر به فرمانیم در رنج و حرمانیم بی‌تو پریشانیم شفاعه الحسین حال و دعای تو عشق خدای تو جانها فدای تو عالم برای تو شفاعه الحسین در عهد و پیمانت از بهر ایمانت حال پریشانت غمگین و نالانت شفاعه الحسین بر عشق گرفتاریم با عشق تو دینداریم دل در ره پنداریم ما عاشق و بیداریم شفاعه الحسین

عنایت الحسین ای جان جانان ای ماه تابان ای روح قرآن مولا حسین جان عنایت الحسین مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان مولا حسین جان عنایت الحسین ای روح یزدان ای روح یزدان از ظلم دونان از دست عدوان عنایت الحسین ای بهتر از جان ای شاه خوبان ای نور یزدان مولا حسین جان عنایت الحسین

محبه الحسین ای جان جانان ای ماه تابان ای روح قرآن مولا حسین جان محبه الحسین مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان مولا حسین جان محبه الحسین ای روح یزدان ای روح یزدان از ظلم دونان مولا حسین جان محبه الحسین ای بهتر از جان ای شاه خوبان ای نور یزدان مولا حسین جان محبه الحسین

کربلا یعنی حریم کبریا

کربلا یعنی حریم کبریا کربلا یعنی کتاب عاشقی کربلا یعنی سراسر زندگی کربلا یعنی ز خود گشتن رها کربلا یعنی که آن زیبا نماز کربلا یعنی که خون آب و وضو کربلا یعنی عطش یعنی بلا کربلا یعنی حسین وزینبی کربلا یعنی که با جانان شدن کربلا یعنی همه اخلاص و خون کربلا یعنی که منها ما شدن کربلا یعنی که جان را سوختن کربلا یعنی ز خود بی خود شدن کربلا یعنی تن بی‌سر شدن کربلا یعنی نوای العطش کربلا یعنی تن و جان باختن کربلا یعنی تو یک تن صد سوار کربلا یعنی حسین و اکبرش کربلا یعنی امام ساجدین کربلا یعنی شهید پاکباز کربلا یعنی که خون و معرفت کربلا یعنی حریم کبریا کربلا یعنی که مشتاق حضور کربلا یعنی منای عاشقی کربلا یعنی حسین و قبله‌گاه کربلا یعنی جنان اهل دل کربلا ای جاودانه جاودان کربلا یعنی به حق ملحق شدن کربلا یعنی سراپا سوز و ساز کربلا عرش خدا اندر زمین کربلا شد آرزوی عاشقان کربلا یعنی فغان اشگ رباب کربلا یعنی امید احتشام

کربلا یعنی حسین سر جدا کربلا یعنی سر آب عاشقی کربلا یعنی سراپا بندگی کربلا یعنی کنی دشمن دعا تیرکین بارد تو در حال نیاز باخدا بی واسطه در گفتگو کربلا نزدیک گردی با خدا کربلا یعنی که باشد مکتبی کربلا یعنی برش مهمان شدن کربلا یعنی که صحرای جنون کربلا یعنی تک و تنها شدن دیده غیر از او ز عالم دوختن قطره بودن و آنگهی دریا شدن پاره پاره از دم خنجر شدن کربلا طفلان زهرا کرده غش یکه و تنها به لشگر تاختن شهد شیرین شهادت افتخار عون عباس و علی اصغرش زینب آن اسطوره‌ی روی زمین کربلا یعنی همه راز و نیاز کربلا یعنی حسین اندر صفت کربلا یعنی حسین سر جدا کربلا یعنی شهادت شوق و شور کربلا سعی و صفای عاشقی کربلا بر بی‌پناهان شد پناه عشق اندر پیشگاهش شد خجل کربلا ای قبله‌گاه عاشقان از تهی بودن گذشتن حق شدن بنده بودن عاشق بنده نواز کربلا شد قبله اهل یقین نام زینب با حسین شد جاودان تیر کین حلق علی در جای آب کربلا هرگز نمی‌گردد تمام

 

نوحه – کربلا خواستن از امام (ع)

بکی بگم مونده دلم – تو شارع بین الحرمین پرستوی مهاجرم خدا می‌دونه عاشقم حسین حسین شعارمه حسین دار و ندارمه قربون صحن و حرمش خدا خدای مهربون – منو به کربلا  برسون بوسه زنم ز جون ودل – سخن کند زبون دل شکر خدا که عاشقم بوسه زنم به آن علم حسین حسین شعارمه حسین دار و ندارمه قربون صحن و حرمش مونده دلم در آرزو – ورد زبون و گفتگو کی برسم به کربلا – ز دل برآورم نوا به کی بگم تنگه دلم به کی بگم هنوز دلم به کی بگم مونده دلم – تو شارع بین الحرمین پرستوی محاجرم خدا میدونه عاشقم حسین حسین شعارمه حسین دار و ندارمه قربون صحن و حرمش خداکنه روزی بما – زیارت کرب و بلا بشیم مجاور حرم – قبول کن آقا از کرم کبوتر این حرمم ر هجر تو بماتمم به کی بگم مونده دلم – تو شارع بین الحرمین پرستوی مهاجرم خدا میدونه عاشقم حسین حسین شعارمه حسین دار و ندارمه قربون صحن و حرمش

بکی بگم تنگه دلم – برای مرقد حسین میخوام به کربلا برم میخوام به کربلا برم شعارم افتخارمه کربلا خواستن کارمه قربون لطف و کرمش تا که ببینم مرقدشون تا که نگردم برش خجل میخوام به کربلا برم به دستهای قلم قلم شعارم افتخارمه کربلا خواستن کارمه قربون لطف و کرمش راه حسین است نام او روضه بخوانم به نینوا برای مرقد حسین جامونده بین الحرمین بکی بگم تنگه دلم – برای مرقد حسین میخوام به کربلا برم میخوام به کربلا برم شعارم افتخارمه کربلا خواستن کارمه قربون لطف و کرمش دسته جمعی همه بریم – کنار مرقد آقا میگم آقا من نوکرم – بگو آقا بمان برم بسته به جودو کرمت احتشامم غرق غمم به کی بگم تنگه دلم – برای مرقد حسین میخوام به کربلا برم میخوام به کربلا برم شعارم افتخارمه کربلا خواستن کارمه قربون لطف و کرمش

نوحه – دوای دردم حسین (ع)

هر درد بی‌دوامون – دوا میشه با حسین روح وروانم حسین ورد زبانم حسین جسین جسین یاحسین جان جهانی حسین – تاب و توانی حسین فخر زمانی حسین – سرور وانی حسین شاه شهانی حسین – فیض عیانی حسین اصل جنانی حسین – بهتر از آنی حسین هر درد بی‌دوامون – دوا میشه با حسین روح وروانم حسین ورد زبانم حسین جسین جسین یاحسین نام تو جان ودل است – روشنی محفل است جان بر شما مایل است – میل دلم بر گل است غیر تو عشق باطل است – کار جهان مشگل است نزد تو چون سائل است – گر به برت قابل است هر درد بی‌دوامون – دوا میشه با حسین روح وروانم حسین ورد زبانم حسین جسین جسین یاحسین ای شه هر دو سرا – نور خدا یا حسین در ره دین خدا – گشته فدا یا حسین جسم شریف شما – مانده کجا یا حسین عترت شاه هدا – چون اسرا یا حسین هر درد بی‌دوامون – دوا میشه با حسین روح وروانم حسین ورد زبانم حسین جسین جسین یاحسین

زنده میشم دوباره – تا که میگم یاحسین آرام جانم حسین شور بیانم حسین حسین حسین یا حسین در دل و جانی حسین – روح وروانی حسین ماه عیانی حسین – راز نهانی حسین تو جاودانی حسین – سر ز سرانی حسین درّ گرانی حسین – شور و نوا یا حسین زنده میشم دوباره – تا که میگم یاحسین آرام جانم حسین شور بیانم حسین حسین حسین یا حسین عشق تو اندر دل است – دل بهر تو منزل است نامت حسین خوشگل است – عشق شما حاصل است بی تو دل آب و گل است – با تو حسین ساحل است عشقم ز تو نازل است – لطف و سخا یاحسین زنده میشم دوباره – تا که میگم یاحسین آرام جانم حسین شور بیانم حسین حسین حسین یا حسین قبله اهل دعا- کان سخا یا حسین تشنه سرت کربلا – گشته جدا یا حسین سر به سر نیزه ها – شام بلا یا حسین احتشام کرده عزا -  بهرت بپا یا حسین زنده میشم دوباره – تا که میگم یا حسین آرام جانم حسین شور بیانم حسین حسین حسین یا حسین

نوحه تل زینبیه

از تلّ زینبیه، آید صدای زینب هر ذرّه ذرّه خاکش، باشد گواه زینب دیده به دیده‌ی خود، شمشیر و تیر و نیزه جاری ز دیده کرده، خون جای اشگ دیده از تلّ زینبیه، آید صدای زینب *** از تلّ زینبیه، دیده سرش بریدند فرزند پاک زهرا، در خاک و خون کشیدند آن فرغه جفا جو، لب تشنه سر بریدند از تلّ زینبیه، آید صدای زینب *** ای تلّ زینبیه دیدی حسین زهرا زینب نظاره می‌کرد، بر آن عزیز طاها بر پیکرش چه کردند، دونان برای دنیا از تل زینبیه آید صدای زینب 1   *** ای تلّ زینبیه، ای جای پای زینب دیدی تو هم حسین را، افتاده غرقه در خون یا رب به حق زینب، بگذر ز احتشامت از تلّ زینبیه، آید صدای زینب ***

باشد گواه زینب، آنجا خدای زینب بنشسته روی زانو، با اشگ و آه زینب دشمن زند به جان، دلدار و شاه زینب گوش فلک شنیده، اینجا نوای زینب باشد گواه زینب، آنجا خدای زینب *** گرگان‌هار وحشی، دیده تنش دریدند زینب به ناله می‌گفت، آبش دهید شنیدند گفتا خدا رضایم، این شد سزای زینب باشد گواه زینب، آنجا خدای زینب *** در خون شده شناور، از ظلم و جور اعدا در کربلا چها شد، پرپر تمام گلها چرخ فلک چه کرده، قسمت برای زینب باشد گواه زینب، آنجا خدای زینب *** گریان شدی ز دیده، آندم برای زینب با گوش دل شنیدی، هردم صدای زینب کن قسمت دل ما، یا رب رضای زینب باشد گواه زینب، آنجا خدای زینب ***

دو بیتی

برگشته ز شام غم گل باغ حیات آن عمه سادات جهان فخر زنان

با خطبه شامش دو جهان داد نجات بر زینب کبرا گل طاها صلوات

حسین جانم حسین جانم

حسین ای نور چشمانم بجای مادرت زهرا لوا گیرم بدوش خویش حسین مهلل حسین مهلا بگفته مادرم اینجا فدای لعل عطشانت توئی اشگم توئی آهم حسین ای لاله خونین حسین ای زاده حیدر ز هجرت احتشام گریان

برادر بهتر از جانم شوم یارت در این صحرا روم میدان جنگ از پیش بجان مادرت زهرا بگاه ظهر عاشورا مریز اشگ از دو چشمانت نوئی مهرم توئی ماهم حسین ای مظهر آئین بیا از کربلا بگذر تو نوحی و تو کشتیبان

توئی آیات قرآنم جلودارت شوم اینجا زنم بر قلب دشمن نیش کمی آهسته‌تر مولا ببوسم خنجرت آقا ترحم کن به طفلانت توئی عشقم توئی شاهم حسین قرآن حسینم دین نگر به حالت اصغر رهائی ده از این طوفان

حسین جانم حسین جانم منم در عهد و پیمانم منم فرزند قرآنم ببین چشمان گریانم نگر جمع پریشانم منم در راه یزدانم توئی دینم توئی ایمان تو هم جانانی و جانم حسین شمع فروزانم کرم کن بر مجنانم

حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم

 

ذوالجناح

ذوالجناح برگشته از میدان ولیکن بی‌سوار گه بکوبد سر هوا و گه زمین گه پیچ وار پای می‌کوبد زمین و شیهه بر لب دل غمگین لیک مأمور است و مأذور است دارد یک پیام در دلش داغ هزاران زخم دارد سوزناک شرمساری می‌کند از اینکه افتاده سوار گفت زینب در کجا انداختی سلطان دین سر بزیر انداخت از شرمندگی آن ذوالجناح تا نهایت رفت با آن تک سوارش ذوالجناح احتشام این با وفائی داشت آن موجود خوب

سوی خیمه می‌شتابد اشگ ریزان بیقرار یال خونینش چو موجی گاه دریا گه کنار شرمگین از آمدن چون دید زینب انتظار منتظر بهر سواری آشنا و شاهسوار دیده و دل مانده در گودال اما داغدار واژه گون گردیده زینبش زین مصیبت اشکبار کرد اشاره در میان قتلگاه در یک کنار بازبان بی‌زبانی گفت راز تک سوار رفت تا در وعده‌گاه عشق گردد آشکار بی‌وفائی‌ها به بین از مردم بی‌ننگ و عار

فراق

بهار مملکت عشق را کسی نخرید دل شکسته و حال خراب عاشق خود بکار عمر من و عمر عاشقی هیهات امید، زنده نگه داشته دل عاشق چها گذشته به عاشق کسی نمی‌داند شب فراق بپایان نمی‌رسد هرگز خدای صبر دل عاشقان بیفزاید به صابران خداجو و عاشقان امید خداکند که دل ما به آرزو برسد به احتشام بگو صبر کن به درد فراق

امید رفته بباد، عمر بیقرار ندید ندیدیار، که شد چشم انتظار سفید به این زوال نشاید به آن وصال رسید دهد به جان و دل خویش ز آن امید، نوید کنون که هست، به وصل نگار بسته امید خدا گواست چها باید از فراق کشید که وصف عشق نگارند، سر ز پا تمجید خدای طاقت و صبری بداده، همچو حدید و گرنه می‌شود اندر ره فراق شهید مشو اسیر به چنگال نفس شوم و پلید

عشق حسین (ع)

گفتند که کعبه جایگاه عشق است گفتند بیا به کعبه و عشق ببین گفتند که عشق در صفا و مروه است گفتند بیا کوی منا را بنگر گفتند بیا شوق وصال حق بین گفتند که عشق، مقام ابراهیم است گفتند بیا ببین که ابلیس چه کرد گفتند بیا وفای فرزند ببین گفتند وفا بعهد این سان باید گفتند که این کعبه و این قبله گه است گفتند که احتشام عشق ازلی گفتند در این کعبه حسین است حسین

گفتم که حسین و کربلا را عشق است گفتم که شهید نینوا را عشق است گفتم که صفای قتلگا را عشق است گفتم که به کربلا منا را عشق است گفتم که وصال عشق ما را عشق است گفتم که بما حرّ ریا را عشق است گفتم که امان از آن دغا را عشق است گفتم که شبیه مصطفی را عشق است گفتم که ابوالفضل و وفا را عشق است گفتم که گل است کعبه ما را عشق است گفتم که حسین نور خدا را عشق است گفتم به حسین کعبه خدا را عشق است

عرصه گاه کربلا

آوای طبل جنگ بگوش فلک رسید

رنگ از رخ شقایق و گلبرک وگُل پرید

صف زد سپاه کفر کران تا کران گرفت

رنک هوا پرید و دل آسمان گرفت

روی زمین به جای علف نیزه سبز شد

خون ریختن مباح و، حسین فتنه فرض شد

دیو و دد و حرامی پیکار جو و منگ

گرگان هار و تشنه بخون، قلبهای سنگ

شمشیر‌ها برهنه و بر چنگها خدنگ

مردان حیله ساز نمودند عرصه تنگ

جام بلا ز دست فلک ریخت روی خاک

اجساد عاشقان خدا گشته چاک چاک

روی زمین بلا شد و از آسمان بلا

بارید، تیر و نیزه و شمشیر، سر جدا

گویا زمین که تشنه خون بود، خون مکید

آوای عاشقان خدا، تا خدا رسید

شد دستها قلم، تن صد چاک، سر جدا

تنها برهنه روی شن داغ کربلا

لبهای خشگ از عطش، دلهای سوخته

اجساد پاکشان بسر خاک دوخته

مهر و مه و فلک، همه و چرخ نیگون

اسبان زخم خورده و زینهای واژگون

رنگین رخ زمین و سیه روی آسمان

از ظلم ظالمان رخ خورشید شد نهان

آب فرات از عطش عشق در خروش

آوای العطش ز فرات، آیدم بگوش

رفتند عاشقان بر معشوق بی‌مثال

در راه عشق خویش رسیدند بر کمال

گر عاشقی و طالب معشوق احتشام

باید ره کمال کنی پیشه والسلام

نوحه یاحسین

جان فدای لب عطشان حسین – من به قربان حسین کفنش ریگ بیابان بلا تن صد پاره فتاده سر خاک همه بر پیکر او زخم زدند پاره کردند تن پاک رسول جسم او زیر سمّ اسب و ستور شود عالم همه گریان حسین – من بقربان حسین سر پاکش به سر نیزه‌ی دون ماه و خورشید و فلک در خجلند سر شاه شهدا بر سر نی گاه شد زینتی شاخ شجر گاه در دیر و کلیسا منزل راهبان گشته مسلمان حسین – من بقربان حسین در دروازه‌ی کوفه سر پاک کرد دلجوئی از آن سر سرشاه کوفیان سنگ زدند بر سر وی خواند اندر سرنی سوره ی کهف سر خوبان خدا غرقه ی خون احتشام گریه کنان است حسین

جان فدای تن عریان حسین – من بقربان حسین سرش از پیکر او گشته جدا بدنش پاره شده چاک بچاک ز چه آن قوم ستمکار و بدند ظلم کردند به جانان بتول خرد کردند همه آیت نور جان فدای لب عطشان حسین– من بقربان حسین می‌برندش به کجا، شهر جنون ز تماشا همگی منفعلند کرد تا کوفه چه منزلها طی گاه می‌داد ز اطفال خبر می‌نمود، تا که برد از همه دل جان فدای لب عطشان حسین- من بقربان حسین رأس مسلم چو بدیدی غمناک گفت خوش طی بنمودی ره و راه شد ز خون لاله رخش در سر نی کوقیان غرق به آواز و به حرف این چه شهر است خدا، شهر جنون بهر تو غرق فغان است حسین

نوحه امام حسین (ع)

یاحسین گفتم گرفتارت شدم از غمت گریان شدم زارت شدم واله آن حُسن گفتارت شدم ای گل زهرا گل باغ امید باتوای دل بکوی تو رسید عاشقم من عاشق و یارت شدم ای که جان کردی نثار یار خود داده‌ائی عالم ره دلدار خود عالمم مجنون کردارت شدم در میان قتلگه در خاک و خون خود نهادی دست آن قوم زبون جان عالم من ز جان یارت شدم سر زدی بر نوک تیز نیزه‌ها داشتی بر لب حسین جانم دعا یاحسین من با تو دیندارت شدم کنج ویران همره طفلان خود میهمان گشتی بر خوبان خود احتشامم مانده در کارت شدم بر محبانت نظر کن یاحسین این دعا را پر اثر کن یاحسین من ز جان خادم به دربارت شدم

مشتری بر کوی و بارارت شدم عاشق حُسنت خریدارت شدم یاحسین گفتم گرفتارت شدم می‌شود آقا رخ ماه تو دید مرقد پاکت به آغوش برکشید یاحسین گفتم گرفتارت شدم یک جهانرا واله پندار خود محو کردی عالم از رفتار خود یاحسین گفتم گرفتارت شدم مانده‌ائی تنها در آن دشت جنون تا که جاویدان شدی جانان کنون یاحسین گفتم گرفتارت شدم همره خواهر شدی در کوچه‌ها تا خدا ساز دلعیان را رها یا حسین گفتم گرفتارت شدم گریه کردی همچنان جانان خود از غمش کردی خلاص آن جان خود یاحسین گفتم گرفتارت شدم عشق ما را پر شررّ کن یاحسین عشق ما را پر ثمر کن یاحسین یاحسین گفتم گرفتارت شدم

نوحه وداع خانم زینب در قتلگاه

ماندم آخر بی تو تنها من حسین جان شمع شام تا زینب ای به غم‌ها یار زینب کس ندارد در جهان چون مشگل من شد فنا آخر تمام حاصل من خون شد از تنهائی‌ات جانا دل من مُردم از درد جدایی تو به دردم آشنایی ماندم آخر بی‌تو تنها من حسین جان شمشع شام تار زینب ای به غمها یار زینب خواهمت ببیتم برادر در کجائی نبودم جز عابدینم آشنائی می‌شوم از تو جدا داد از جدائی ای جمال کبریائی نبودم یک آشنایی ماندم آخر بی تو تنها من حسین جان شمع شام تا زینب ای به غمها یا زینب جسم پاکت ای برادر پاره پاره خیز ای جان برادر کن نظاره آتش اندر خیمه‌ها در هر کناره ای نگار نازنینم بنگر آه آتشینم خواهم یکبار دگر بوسم گلویت می‌کنم آخر برادر گفتگویت زنده می‌سازم حسین نام نکویت خواهرت را کن تماشا ای امیدم در دو دنیا ماندم آخر بی‌تو تنها من حسین جان شمع شام تار زینب ای به غمها یار زینب جسم صد چاکت بروی خاک صحرا با سرت همراه باشم من بهرجا میروم همچون اسیران کوفه فردا احتشامت شد عزادار بگذر از جمع گنه کار ماندم آخر بی تو تنها من حسین جان شمع شام تار زینب ای به غمها یار زینب

خفته‌ائی در خون من و غمها حسین جان دلبر و دلدار زینب یاحسین سالار زینب خیمه‌ها آتش گرفته چون دل من بی‌تو شد بی رونق آخر محفل من بعد تو باشد خرابه منزل من ای برادر جان کجائی یوسف زهرا کجائی خفته‌ائی در خون من و غمها حسین جان دلبر و دلدار زینب یاحسین سالار زینب مانده‌اندر قتلگاهت بی‌پناهی یاورم باشد برادر اشگ و آهی ای برادر کن نگاهم گاه گاهی از چه از زینب جدائی یوسف زهرا کجائی خفته‌ای در خون من و غمها حسین جان دلبر د دلدار زینب یاحسین سالار زینب زخم این پیکر فزون شد از ستاره کودکانم خواهرانم بی‌قراره درد و غمهایم برادر بی‌شماره یاحسین من دل غمینم دشمنت اندر کمینم شد سیه روزم حسین جان همچو مویت جاودان سازم برادر آبرویت دشمنت رسوا کنم در پیش رویت مانده‌ام تنهای تنها میروم من کوفه فردا خفته‌ائی در خون من و غمها حسین جان دلبر و دلدار زینب یاحسین سالار زینب رأس پاکت روی نی دارد تماشا می‌کنم من دشمنت را خوار و رسوا سیر گشتم ای برادر من ز دنیا با عزایت بر تو شد یار کن شفاعت روز دیدار خفته‌ائی در خون من و غمها حسین جان دلبر و دلدار زینب یاحسین سالار زینب

با عشق حسین عاشق دوست بشو

ای دیده ز آشنا تمنایی کن جز دوست هر آنچه داری اندر دل و جان دل عاشق حق کن حقیقت جو باش خواهی برسی به رتبه عشق بکوش دل را بده بر عشق که شد جاویدان بر گردش این دو روزه دنیا منگر دل را بده بر دوستی دوست بصدق امروز تو جان و دل بده در ره دوست فردا که رسی به وصل جانان با دوست عاشق شدن و به راه او جان دادن عشق است حسین عاشق عشق است حسین او عاشق حق است و تو عاشق به حسین دلداده شدی تو احتشام در ره عشق

دل را ز صفای دوست مینایی کن بیرون بنما دلت مصفایی کن مفتون شو به عشق، کار شیدایی کن از جان بگذر دل همه سودایی کن بگذر زجهان کار شکیبایی کن بگذر زمنی، کار تو تنهایی کن در کار وصال دوست رسوایی کن در کار جهان خویش بینایی کن امروزه رها و کار فردایی کن مجنون شو و کار دل تو لیلایی کن با عشق حسین جان و دل عقبایی کن زین عشق تو راه خویش پویایی کن از جان بگذر عشق تماشایی کن