با نام و یاد حضرت دوست

بنام خدایی که مانند و چونی و همتا ندارد

بنام محمد که در آفرینش گل است و گل مهربانی بکارد

بنام امیری که بر حاکمان درس نیکی و الفت به مردم سپارد

بنام گل یاس یزدان که تخم وفا و محبت بکارد

بنام حسن سبز پوش پیغمبر که صلح و سلامت ببارد

بنام حسینی که سر نزد حکام ظالم به پایین نیارد

بنام یگانه خدای علی و محمد (ص)

بنام گلی نیکی و مهربان سرمد

بنام دو تا سروران جنان پور احمد

خدایا تو بنما قبول این عزا را

رسان کربلای حسین این گدا را

بدادم رسان وقت موعود آن یاور آشنا را

زند مهر و امضا قبولی ما را

که ما هم شویم هم چنان عاشقانی که زهرا یکایک به صحرای محشر شمارد

بمانم در آن صف که عباس دستم فشارد

که خوشنود مولا شود آب کوثر بیارد

بنوشاندم، صحه بر دفتر خوب اعمال و عشقم گذارد

مرا جنت العشق ماوا دهد، بر عزیزان داور سپارد

محبت کند جز خوبان درگه شمارد

رسول خدا نقش زیبای عشقم نگارد

به جنت مرا بر حسین و حسن بر سپارد

بگوید عزا دار ما بوده و عشق ما را در آن سینه دارد

ببین احتشام عشق خوبان چها کرد

تو را از غم و رنج و عقبا رها کرد

برایت امام زمانت دعا کرد

تو را با عزیزان حق آشنا کرد

بوصل نگارت رسیدی همه دردهایت دوا کرد